Oficjalna strona Andrzeja L. Ruprechta

Andrzej L. Ruprecht, Andrzej Lech Ruprecht, Andrzej L Ruprecht, Andrzej Ruprecht, AL Ruprecht

BIOGRAFIA.

Andrzej Ruprecht jest doktor nauk biologicznych, osteolog, wieloletni pracownik Zakładu Badania Ssaków PAN w Białowieży.

Urodził się 20 kwietnia 1935 roku w Gdańsku w rodzinie Karola i Zofii (z d. Matecka) Ruprechtów. Gdy nastała okupacja niemiecka, rodzina przeniosła się początkowo do Łodzi, a następnie do Nowego Sącza, w którym Andrzej rozpoczął naukę w szkole podstawowej. Po wyzwoleniu Ruprechtowie powrócili do Gdańska. Andrzej dokończył naukę w szkole podstawowej i wstąpił do Liceum Ogólnokształcącego, które ukończył w 1955 roku. Kolejnym jego etapem kształcenia były studia na wydziale lekarskim miejscowej Akademii Medycznej, które ze względu na pogorszenie się stanu zdrowia po przebytej wcześniej chorobie, niestety, musiał przerwać. W 1957 roku postanowił zmienić kierunek studiów i rozpoczął naukę na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Po dwóch latach zmienił uczelnię, kontynuując studia specjalizacyjne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ukończył je w 1962 roku z tytułem magistra. Tematem pracy magisterskiej była analiza pokarmu sowy płomykówki z terenu Aleksandrowa Kujawskiego, Ciechocinka i Raciążka.

Z Białowieżą A.L. Ruprecht zetknął się po raz pierwszy 1 lipca 1960 roku, kiedy po trzecim roku studiów na UMK w Toruniu, przyjechał tutaj na praktykę, którą odbył w Zakładzie Badania Ssaków PAN. Z Zakładem związał się na stałe w 1964 roku. Pracował początkowo jako asystent, później kustosz. W 1990 roku przeszedł na rentę inwalidzką, wówczas przeniósł się wraz z żoną Joanną do Ciechocinka. Przez cały okres pracy w Białowieży kierował kolekcjami naukowymi Zakładu, a szczególnie kolekcją materiałów kostnych, która dzięki jego niemałemu wysiłkowi należy obecnie do największych w Polsce. W tym miejscu należy wspomnieć, że kolekcjonowaniem szkieletów kręgowców A.L. Ruprecht zajmował się już od szkoły podstawowej. Tej pasji oddawał się też bez ograniczeń w pracy zawodowej. Główne zainteresowania A.L. Ruprechta skupiały się na morfologii, systematyce i faunistyce ssaków, w szczególności zaś na poszukiwaniu i ocenie cech taksonomicznych, które są pomocne w identyfikacji materiałów osteologicznych. Prowadzone przez niego badania bogatych zbiorów materiałów wypluwkowych sów oraz kolekcji krajowych i zagranicznych pozwoliły mu opracować wraz z prof. Kazimierz Kowalskim rozdziały dotyczące nietoperzy i gryzoni w „Kluczu do oznaczania ssaków Polski” (pod red. Zdzisława Pucka) i w „Atlasie rozmieszczenia ssaków w Polsce” (pod red. Zdzisława Pucka i Jana Raczyńskiego). W tym drugim dziele opracował 21 gatunków nietoperzy i 4 gryzoni. Jest też współautorem (z dr. Wiesławem Bogdanowiczem) monograficznego, kilkusetstronicowego opracowania fauny nietoperzy Polski, a z Andrzejem Szwagrzakiem – „Atlasu rozmieszczenia sów Strigiformes Polski”. W „Czerwonej Księdze Zwierząt Zagrożonych i Ginących” opracował dwa rozdziały poświęcone norce europejskiej i sowie włochatce.

Pracując w Białowieży, A.L. Ruprecht zainteresował się bliżej gatunkami ssaków czwartorzędowych, które żyły na ziemiach Polski w okresie plejstocenu. Zainspirowany lekturą „Katalogu ssaków plejstocenu Polski” autorstwa K. Kowalskiego zaczął dostrzegać w Białostocczyźnie potencjalny teren przyszłych badań. Lustrował teren samochodem, nawiązywał kontakty z muzeami regionalnymi, prywatnymi kolekcjonerami osobliwości oraz publikował artykuły popularyzujące swoje badania w prasie lokalnej. Metody te okazały się niezwykle skuteczne i wkrótce zaczęły napływać na jego adres pierwsze okazy szczątków kostnych turów, żubrów, niedźwiedzi. Równolegle nawiązywał też kontakty naukowe z paleontologami i teriologami – specjalistami od kopalnych gatunków ssaków. Czas wolny w podróżach zagranicznych do zakładów Polskiej Akademii Nauk i uniwersytetów w Moskwie, Leningradzie i Kijowie wykorzystywał na kontakt z materiałem kostnym ssaków kopalnych. Powoli wchodził coraz dogłębniej w zagadnienia zmienności morfologicznej i zoogeografii czwartorzędowych ssaków. Powstawały jego pierwsze publikacje naukowe dotyczące Białostocczyzny. Wśród nich były doniesienia o stwierdzeniu słonia stepowego, słonia leśnego, lwa jaskiniowego – gatunków nowych dla tej części kraju. Nie zabrakło też mamutów, najliczniej reprezentowanych wśród słoni kopalnych Białostocczyzny. Pewną ciekawostką było trzykrotne stwierdzenie szczątków kostnych mamuta na obszarach leśnych Puszczy Białowieskiej. Po upływie ćwierć wieku badań, A.L. Ruprecht uzupełnił listę ssaków kopalnych Białostocczyzny o kolejnych 10 nowych.

Wspólnie z Tadeuszem Buchalczykiem odkrył też występowanie nowego gatunku dla fauny Polski – tchórza stepowego.

Stopień doktora nauk biologicznych A.L. Ruprecht uzyskał w 1973 roku na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie, na podstawie rozprawy pt. „Zmienność kraniometryczna środkowoeuropejskiej populacji piżmaka Ondatra zibethicus (Linnaeus 1766)”.

A.L. Ruprecht, mimo poważnych problemów ze zdrowiem, niemal do chwili śmierci prowadził we współpracy z innymi naukowcami badania naukowe, publikował też wyniki własnych bądź wspólnych badań. Zaangażowany był w działania na rzecz ochrony nietoperzy, zwłaszcza na Kujawach. Zajmował się też popularyzacją wiedzy teriologicznej, m.in. w formie pomocy okolicznym szkołom.

Jego bogaty dorobek naukowy stanowi około 200 publikacji, w tym ponad 70 publikacji dotyczy bezpośrednio lub pośrednio nietoperzy.

Dr A.L. Ruprecht został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (31 maja 1989 r.) i Medalem 40-lecia Polski Ludowej (22 lipca 1984 r.). Otrzymał też Nagrodę Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk za udział w pracy pt. „Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce” (1984 r.), a Kapituła Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka w dniu 10 listopada 1999 roku przyznała mu Medal im. prof. Leonarda Lorentowicza „Za wybitne zasługi dla Uzdrowiska Ciechocinek”. Był Honorowym Członkiem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego i (od 6 listopada 1999 r.) - Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Nietoperzy..

Dr A.L. Ruprecht zmarł 2 lipca 2010 roku w Bydgoszczy, spoczął 10 lipca 2010 roku na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku przy ul. Chopina 3. Przeżyli go jego dzieci Zofia i Lech oraz wnuki Victoria i Michał.

PUBLIKACJE.

  1. Ruprecht, A. L., Fedyk S., Chętnicki W. & Cichocki J. (2010): name. Nyctalus (N. F. ) 15, 24-27.
  2. Ruprecht, A. L. (2010): Über das Vorkomen eines Nyctalus-ähnlichen Processus angularis mandibulae bei einer Breitflügelfledermaus (Eptesicus serotinus) in Nordost- Polen. Nyctalus (N. F. ) 15, 24-27.
  3. Ruprecht, A. L. (2009): Alternative Kriterien zur Unterscheidung europäischer Zwillingsarten bei Fledermäusen der Gattung Myotis (Kaup, 1829) – ein Diskussionsbeitrag. Nyctalus (N. F.) 14, 119-125.
  4. Lesiński, G., Fuszara, E., Fuszara, M., Popczyk, B. & Ruprecht, A. L. (2008): The occurrence of the northern bat Eptesicus nilssonii (Keyserling et Blasius, 1839) in Warsaw and its vicinity, Central Poland. Nyctalus (N.F.) 13, 137-141.
  5. Ruprecht, A. L. (2008): “Biostalaktiten” in Wochenstuben der Fransenfledermaus, Myotis nattereri (Kuhl, 1817), aus Großpolen/ Wielkopolska Region und kurze Nachbetrachtung zum Erstnachweis des Riesenabendseglers, Nyctalus lasiopterus (Schreber, 1780). Nyctalus (N. F.) 13, 30-34.
  6. Ruprecht, A. L., Cichocki, J., & Szkudlarek, R. (2008): Rozmieszczenie i morfometria podkowca dużego Rhinolophus ferrumequinum (Schreber, 1774) z terenu Polski. Nietoperze 9, 73-77.
  7. Ruprecht, A. L., Rudzionek, B., Konopka, A., & Batecka J. (2008): Ein neues Winterquartier der Bechsteinfledermaus (Myotis bechsteinii) in Strzaliny (im Bereich der Seenplatte von walcz)/ NW-Polen. Nyctalus (N. F. ) 13, 137-141.
  8. Ruprecht, A. L. (2007a): Zum Auftreten von Fledermäusen außerhalb ihrer Arealgrenzen – Versuch einer Ursachenanalyse. Nyctalus (N. F. ) 12, 66-70.
  9. Ruprecht, A. L. (2007b): Myotis nathalinae Tupinier, 1977, sibling species or just a morphotype of Myotis daubentonii? Nyctalus (N. F.) 12, 83-89.
  10. Ruprecht, A. L. & Kościów R. (2007): Weitere Fundorte der Zweifarbfledermaus, Vespertilio murinus L., 1758, im Niederoder Tal (NW-Polen). Nyctalus (N.F) 12, 380-381.
  11. Ruprecht, A. L., & Kupryjanowicz, J. (2007): Erstfund einer Zweifarbfledermaus, Vespertilio murinus L., 1758, im Raum Białystok (NO-Polen). Nyctalus (N. F.) 12, 379-380.
  12. Kupryjanowicz, J., & Ruprecht, A. L. (2006): Beitrag zur Fledermausfauna (Chiroptera) des Knyszyn-Waldes (NO-Polen). Nyctalus (N.F.) 11, 335-343.
  13. Ruprecht, A. L. (2005a): Über das Auftreten zusätzlicher Saugwarzen bei einer Breitflügelfledermaus, Eptesicus serotinus (Schreber, 1774), aus Polen. Nyctalus (N. F. ) 9, 577-580.
  14. Ruprecht, A. L. (2005b): Das Mausohr, Myotis myotis (Borkhausen, 1797), in Warszawa/Warschau (Polen). Nyctalus (N. F. ) 10, 151-154.
  15. Ruprecht, A. L. (2005c): Wybrane aspekty badań własnych nad nietoperzami (Chiroptera) w Polsce w latach 1964-1990. Leśne Prace Badawcze 2, 107-119.
  16. Bogdanowicz, W., & Ruprecht, A. L. (2004): Nyctalus leisleri (Kuhl, 1817) – Kleinabendsegler. In: Krapp, F. (Hrsg.): Handbuch der Säugetiere Europas. Bd. 4/II, Fledertiere (Chiroptera) II, 717-756.
  17. Ruprecht, A. L. (2004): Das Graue Langohr, Plecotus austriacus (Fischer, 1829), im Urwald von Białowieża (Ostpolen). Nyctalus (N. F. ) 9, 389-395.
  18. Ruprecht, A. L. (2003a): Dr Aleksadr Nikiticz Kurskov (1924-1995) – wspomnienie z lat studiów i pracy naukowej. Chr. Przyr. Ojcz. 59 (5), 114-117.
  19. Ruprecht, A. L. (2003b): Dr Zygmunt Nikodem albo brat Bonawentura (1913-1993) – wspomnienie z lat współpracy naukowej. Chr. Przyr. Ojcz. 59 (5), 118-121.
  20. Ruprecht, A. L. (2002): Skład pokarmu puszczyka zwyczajnego Strix aluco L. z Beskidu Wyspowego (Dobra k. Limanowej). Przegl. Przyr. 13 (1-2), 191-197.
  21. Ruprecht, A. L. (1998): Swiedienija o nachodach serowo uszana (Plecotus austriacus) w Zakarpatskoj oblasti Ukrainy. Vestnik Zoologii 32 (4), 104-105.
  22. Ruprecht, A. L., Szwagrzak, A., & Kościów, R. (1998): Skład pokarmu sów Puszczy Nadnoteckiej. Bad. Fizjogr. Pol. zach., ser. C Zoologia, 45, 81-103.
  23. Ruprecht, A. L. (1997): Zimowe stanowiska gacków Plecotus Geoffroy, 1818 na Nizinie Wielkopolskiej. Przegl. Przyr. 8 (1-2), 226-228.
  24. Beksiński, R., Kasprzyk, K., & Ruprecht, A. L. (1996): Chronologiczna analiza pokarmu płomykówki, Tyto alba guttata (C. L. Br.) z Równiny Rychwalskiej (Wielkopolska). Bad. fizjogr. Pol. zach., ser. C, Zoologica 43, 4754.
  25. Kasprzyk, K., & Ruprecht, A. L. (1996): Nowe stanowiska borowiaczka Nyctalus leisleri (Kuhl, 1818) na Pojezierzu Mazurskim. Przegl. Przyr. 7 (2), 71-75.
  26. Bogdanowicz, W., & Ruprecht, A. L. (1993): Fauna Chiroptera Polski. Mskr. in der Bibliotek des Instituts für Säugetierforschung in der Polnischen Akademie der Wissenschaften in Białowieża (unveröff.).
  27. Ruprecht, A. L. (1993a): Breitflügelfledermaus (Eptesicus serotinus) von Mauerseglern (Apus apus) angegriffen. Nyctalus (N. F.) 4, 669-670.
  28. Ruprecht, A. L. (1993b): Trudności taksonomiczne w oznaczaniu ssaków Polski w świetle postępów morfologii diagnostycznej. Przegl. Zool. 37, 219-232.
  29. Haitlinger, R., & Ruprecht, A. L. (1992): Parasitic arthropods (Siphonaptera, Diptera, Acari) of bats from western part of the Biatowieża [sic!] Primeval Forest. Nyctalus (N. F.) 4, 315-319.
  30. Bogdanowicz, W., & Ruprecht, A. L. (1990): Fused lower molars in Brandt’s Bat, Myotis brandti (Eversmann, 1845). Nyctalus (N. F.) 3, 221-224.
  31. Ruprecht, A. L. (1990a): Nietoperze (Chiroptera) w składzie pokarmu sów z Puszczy Nadnoteckiej. Przegl. Zool. 34, 349-358.
  32. Ruprecht, A. L. (1990b): Zur Variabilität der Breitflügelfledermäuse und zum Problem um Eptesicus sodalis Barrett-Hamilton, 1910 in Polen. Nyctalus (N. F.) 3, 129143.
  33. Ruprecht, A. L. (1990c): Weitere Fundorte der Rauhhautfledermaus, Pipistrellus nathusii (Keyserling et Blasius, 1839), in Polen. Nyctalus (N. F.) 3, 259-261.
  34. Bauerová, Z., & Ruprecht, A. L. (1989): Contribution to the knowledge of the trophic ecology of the parti-coloured bat, Vespertilio murinus. Folia Zool. 38, 227-232.
  35. Wołk, E., Ruprecht, A. L. (1988): Haematological values in the serotine bat, Eptesicus serotinus (Schreber, 1774). Acta Theriol. 33, 545-553.
  36. Ruprecht, A. L. (1987): Klucz do oznaczania żuchw nietoperzy fauny Polski. Przegl. Zool. 31, 89-105.
  37. Ruprecht, A. L., & Szwagrzak, A. (1987): Zur Ernährung der Eulen im Westteil des Białowieża-Urwaldes. Ökol. Vögel 9, 89-96.
  38. Czeczuga, B., & Ruprecht, A. L. (1985): Contents of Carotenoids in Mammals. III. Carotenoids in Specimens of Six Species of Vespertilionidae. Nyctalus (N. F.) 2, 186-190.
  39. Fedyk, S., & Ruprecht, A. L. (1985): Chromosomes of some Species of Vespertilionid bats. III. Banded chromosomes of Vespertilio murinus L., 1758. Nyctalus (N. F.) 2, 119126.
  40. Haitlinger, R., & Ruprecht, A. L. (1985): Stawonogi zebrane na nietoperzach z Kujaw (Acari i Siphonaptera). Pol. Pismo Ent. 55, 615-618.
  41. Kowalski, K., & Ruprecht , A. L. (1984): Rząd: Nietoperze – Chiroptera. [W:] Pucek, Z. (red.): Klucz do oznaczania ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 85-138.
  42. Ruprecht, A. L. (1984a): Rozległość niewiedzy o faunie Puszczy Białowieskiej w świetle opracowania “Atlasu rozmieszczenia ssaków w Polsce”. Przegl. Zool. 28, 572-576.
  43. Ruprecht, A. L. (1984b): W sprawie polskich nazw zoologicznych dla krajowych nietoperzy. Przegl. Zool. 28, 215-220.
  44. Fedyk, S., & Ruprecht, A. L. (1983a): Chromosomes of some species of Vespertilionid bats. I. Banding patterns of Eptesicus serotinus chromosomes. Acta Theriol. 28, 159-170.
  45. Fedyk, S., & Ruprecht, A. L. (1983b): Chromosomes of some species of Vespertilionid bats. II. Evolutionary relationships of Plecotine bats. Acta Theriol. 28, 171-182.
  46. Ruprecht, A. L. (1983a): 0012. Rhinolophus hipposideros (Bechstein, 1800). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 62-63.
  47. Ruprecht, A. L. (1983b): 0013. Rhinolophus ferrumequinum (Schreber, 1774). [W:] Pucek, Z., & Raczyński J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 63.
  48. Ruprecht, A. L. (1983c): 0014. Myotis myotis (Borkhausen, 1797). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 63-65.
  49. Ruprecht, A. L. (1983d): 0015. Myotis bechsteini (Kuhl, 1818). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 66.
  50. Ruprecht, A. L. (1983e): 0016. Myotis nattereri (Kuhl, 1818). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 66-67.
  51. Ruprecht, A. L. (1983f): 0017. Myotis emarginatus (Geoffroy, 1806). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 67-68.
  52. Ruprecht, A. L. (1983g): 0018. Myotis mystacinus (Kuhl, 1819). [W:] Pucek, Z., & Raczyński , J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 68.
  53. Ruprecht, A. L. (1983h): 0019. Myotis brandti (Eversmann, 1845). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 69.
  54. Ruprecht, A. L. (1983i): 0020. Myotis dasycneme (Boie, 1825). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 69-70.
  55. Ruprecht, A. L. (1983j): 0021. Myotis daubentoni (Kuhl, 1819). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 70-71.
  56. Ruprecht, A. L. (1983k): 0022. Vespertilio murinus Linnaeus, 1758. [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 72.
  57. Ruprecht, A. L. (1983l): 0023. Eptesicus nilssoni (Keyserling & Blasius, 1839). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 72-73.
  58. Ruprecht, A. L. (1983m): 0024. Eptesicus serotinus (Schreber, 1774). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 73-74.
  59. Ruprecht, A. L. (1983n): 0025. Pipistrellus pipistrellus (Schreber, 1774). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 75.
  60. Ruprecht, A. L. (1983o): 0026. Pipistrellus nathusii (Keyserling & Blasius, 1839). [W:] Pucek, Z., & Raczyński (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 75-76.
  61. Ruprecht, A. L. (1983p): 0027. Nyctalus lasiopterus (Schreber, 1780). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 76.
  62. Ruprecht, A. L. (1983q): 0028. Nyctalus noctula (Schreber, 1774). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 77-78.
  63. Ruprecht, A. L. (1983r): 0029. Nyctalus leisleri (Kuhl, 1818). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 78.
  64. Ruprecht, A. L. (1983s): 0030. Plecotus auritus (Linnaeus, 1758). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 78-80.
  65. Ruprecht, A. L. (1983t): 0031. Plecotus austriacus (Fischer, 1829). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 80-81.
  66. Ruprecht, A. L. (1983u): 0032. Barbastella barbastellus (Schreber, 1774). [W:] Pucek, Z., & Raczyński, J. (red.): Atlas rozmieszczenia ssaków w Polsce. PWN, Warszawa, 81-82.
  67. Ruprecht, A. L. (1983v): Kriterii opredelenija vidov roda Plecotus Geoffroy (Chiroptera, Vespertilionidae). Zool. Zh. 62, 1252-1257.
  68. Czeczuga, B., & Ruprecht, A. L. (1982): Carotenoid contents in mammals. II. Carotenoids of some Vespertilionidae from the seasonal variation aspect. Acta Theriol. 27, 83-96.
  69. Haitlinger, R., & Ruprecht, A. L. (1982): Spinturnix acuminatus (Koch, 1836) (Acarina, Spinturnicidae) nowy gatunek roztocza dla fauny Polski. Przegl. Zool. 26, 171-172.
  70. Zdzitowiecki, K. & Ruprecht, A. L. (1982): Robaki pasożytnicze nietoperzy z rodzaju Plecotus Geoffroy, 1818 z Kujaw. Wiad. Parazyt. 28, 445-448.
  71. Kowalski, K., & Ruprecht, A. L. (1981): Order: Bats (Chiroptera). [W:] Pucek, Z. (red.) : Keys to Vertebrates of Poland. Mammals. PWN, Warszawa: 101-154.
  72. Ruprecht, A. L. (1981a): Fälle von Selbstausheilung von Unterkieferbrüchen bei Kleinsäugern aus dem Lebensraum. Säugetierkdl. Mitt. 29, 79-80.
  73. Ruprecht, A. L. (1981b): Variability of Daubenton’s bat and distribution of the nathalinae morphotype in Poland. Acta Theriol. 26, 349-357.
  74. Czeczuga, B. , & Ruprecht, A. L. (1980-1981): Carotenoid content in the bat at start and at end of the hibernation. Myotis 18-19, 163.
  75. Ruprecht, A. L. (1979a): Bats (Chiroptera) as constituents of the food of Barn owls Tyto alba in Poland. Ibis 121, 489-494.
  76. Ruprecht, A. L. (1979b): Fauna ssaków wschodniej części Pojezierza Wielkopolsko-Kujawskiego. Notatki Płockie 4, 38-42.
  77. Ruprecht, A. L. (1979c): Food of the Barn owl, Tyto alba guttata (C. L. Br.) from Kujawy. Acta Orn. 16, 493-511.
  78. Ruprecht, A. L. (1978): Überzählige Schneidezähne bei der Breitflügelfledermaus, Eptesicus serotinus (Schreber, 1774). Säugetierkdl. Mitt. 26, 235-236.
  79. Haitlinger, R., & Ruprecht, A. L. (1977): Przyczynek do fauny pasożytów zewnętrznych nietoperzy Puszczy Białowieskiej. Przegl. Zool. 21, 332-334.
  80. Ruprecht, A. L., & Jablokov, A. W. (1977): Characteristica zhilkovania letatel’noj pereponki ushanov Plecotus auritus (Linnaeus) i Plecotus austriacus Fischer (Chiroptera, Vespertilionidae). Zool. Zh. 56, 1366-1371.
  81. Fedyk, S., & Ruprecht, A. L. (1976): Kryotypes of Pipistrellus pipistrellus (Schreber 1774) and P. nathusii (Keyserling and Blasius 1839) (Chiroptera: Vespertilionidae). Caryologica 29, 283-289.
  82. Ruprecht, A. L. (1976a): Nowe obserwacje nad nietoperzami (Chiroptera) Białowieży. Przegl. Zool. 20, 115-123.
  83. Ruprecht, A. L. (1976b): Przyczynek do fauny ssaków Kotliny Orawsko-Nowotarskiej w świetle wyników badań Andrzeja Nunberga. Przegl. Zool. 20, 450-454.
  84. Ruprecht, A. L. (1976c): Über die Verbreitung der Rauhhautfledermaus, Pipistrellus nathusii (Keyserling & Blasius, 1839) in Polen. Myotis 14, 25-29.
  85. Ruprecht, A. L. (1975): Zbiór nietoperzy I. K. Tarnaniego z Puław w kolekcjach Muzeum Instytutu Zoologicznego AN ZSRR w Leningradzie. Przegl. Zool. 19, 356-360.
  86. Ruprecht, A. L. (1974): The occurrence of Myotis brandtii (Eversmann, 1845) in Poland. Acta Theriol. 19, 81-90.
  87. Ruprecht, A. L. (1971a): Distribution of Myotis myotis (Borkhausen, 1797) and representatives of the genus Plecotus Geoffroy, 1818 in Poland. Acta Theriol. 16, 95-104.
  88. Ruprecht, A. L. (1971b): O składzie pokarmu płomykówki (Tyto alba guttata) z Nieszawy (woj. Bydgoskie). Przyr. Pol. Zach. 9, 72-78.
  89. Ruprecht, A. L. (1970): Borowiec olbrzymi, Nyctalus lasiopterus (Schreber, 1780) – nowy ssak w faunie Polski. Acta Theriol. 15, 370-372
  90. Ruprecht, A. L. (1969): Taxonomic value of mandible measurements in the genus Plecotus Geoffroy, 1818. Acta Theriol. 14, 63-68.
  91. Ruprecht, A. L. & Tarczyński, S. (1965): Nowe stanowiska Myotis myotis (Borkhausen, 1797) w północnej Polsce. Acta Theriol. 10, 221-224.
  92. Ruprecht, A. L. (1965a): A rufous specimen of Eptesicus serotinus (Schreber, 1774). Acta Theriol. 10, 239-240.
  93. Ruprecht, A. L. (1965b): Metody wyróżniania Plecotus austriacus (Fischer, 1829) i nowe stanowiska tego gatunku w Polsce. Acta Theriol. 10, 215-220.
  94. Ruprecht, A. L. (1964): Analiza składu pokarmu płomykówki Tyto alba guttata (C. L. Br.) z Aleksandrowa Kuj., Ciechocinka i Raciążka w latach 1960-1961. Zesz. Nauk. UMK, Nauk. Mat.-Przyr. 9, biol. 7, 45-66.


KSIĄŻKI.

  1. Ruprecht, A. L., Borowski, S. (2006). Ssaki kopalne Białostocczyzny i terenów przyległych w aspekcie ochrony stanowisk archeozoologicznych. Poland: Instytut Geografii. Wydział Matematyczno- Przyrodniczy. Akademia Świętokrzyska.
  2. Ruprecht, A. L., Szwagrzak, A. (1988). Atlas rozmieszczenia sów Strigiformes w Polsce. Poland: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  3. Ruprecht, A. L. (1972). A Case of Hypertrophy of Tuberculum Musculare in a Bison Bonasus Linnaeus, 1758: (Fragmenta Theriologica). (n.p.): (n.p.).

STRONY INTERNETOWE.